Wyrastamy z tradycji polskiego społeczeństwa obywatelskiego, które w czasach powojennych wyraziło się najpełniej w wielkim ruchu „Solidarności” lat 1980-1989 i tradycji utworzonej na jego bazie przez takich wielkich polityków jak Tadeusz Mazowiecki, Bronisław Geremek i Jacek Kuroń. Formacji politycznej, która początkowo przyjęła nazwę Unii Demokratycznej, później Unii Wolności, a następnie Partii Demokratycznej. Jesteśmy wierni ich rozumieniu polityki jako „roztropnej troski o dobro publiczne”. Chcemy Polski, która jest dobrem wspólnym wszystkich jej obywateli, Polski która swoje miejsce widzi w wielkiej rodzinie demokratycznych krajów europejskich tworzących Unię Europejską. Jej ideowe podstawy zawarte w europejskich traktatach, takie jak poszanowanie godności osoby ludzkiej, wolności, niedyskryminacji, pluralizmu, tolerancji, sprawiedliwości i równości są zasadami na których chcemy się opierać w naszych działaniach.

Realizacja tych zasad możliwa jest jedynie w demokratycznym państwie przestrzegającym rządów prawa opartego na powyższych wartościach. Dlatego też będziemy się z całą mocą przeciwstawiać wszelkim próbom redukowania zasad demokracji do tyranii większości. Ochronę interesów tych, którzy aktualnie są w mniejszości, musi zapewnić zarówno system prawny oparty o zasadę wolności obywatelskich, jak też niezależne sądownictwo. Podstawową ramą prawną jest Konstytucja, której zmiana może się dokonywać jedynie w prawnie przewidziany sposób, a nad jej przestrzeganiem winien czuwać absolutnie niezawisły organ sądowy. Państwo prawa niezbędne jest do zachowania wolności Polaków, ich rozwoju duchowego i kulturalnego, potrzebne jest do ochrony obywateli przed samowolą i  nadużywaniem władzy, potrzebne jest też gospodarce.

Uznając prawa wynikające z uzyskania władzy w demokratycznym procesie, nie możemy się jednak godzić na traktowanie naszego państwa jako politycznego łupu i  dokonywanie radykalnych czystek zarówno w administracji państwowej, jak też w mediach publicznych, strukturach gospodarczych czy w podstawowych dla funkcjonowania i bezpieczeństwa państwa służbach.

Podstawowym zadaniem państwa winno być chronienie wolności obywateli i ich równości wobec prawa, a także równości w dostępie do stanowisk w gospodarce i życiu publicznym, bez względu na wiek, polityczne poglądy, pochodzenie, rasę, światopogląd, orientację seksualną, płeć, religię czy zamożność. Prawo winno tę różnorodność naszego społeczeństwa uwzględniać. Oznaczać to musi światopoglądową neutralność państwa. Kościół Rzymsko-Katolicki odgrywał i nadal odgrywa w życiu naszego narodu ogromna rolę. Nie należy jednakże utożsamiać sfery prawa państwowego ze sferą kanonów postępowania uznawanego religijnie za właściwe lub wręcz obowiązkowe. Kościół, jak każdy inny, ma oczywiste prawo do zajmowania stanowiska w sprawach moralno-etycznych, nie powinien jednakże oczekiwać, że jego stanowisko będzie musiało zostać automatycznie przyjęte i osłaniane prawnie. To wszystko dotyczy oczywiście wszystkich kościołów działających na terenie naszego kraju. Wyraźny, ale przyjazny i pełen obustronnego szacunku rozdział kościołów i państwa jest ważną cechą nowoczesnego demokratycznego państwa prawa.

Nasz cel to silna Polska w silnej Europie. Międzynarodowa pozycja Polski będzie uzależniona od tego czy w Unii Europejskiej kraj nasz będzie szanowanym i wpływowym uczestnikiem procesu decyzyjnego, czy też będzie traktowany jako uciążliwy i niekonstruktywny konsument unijnej pomocy rozwojowej. Międzynarodowy prestiż i znaczenie Polski oraz płynące z tego rozmaite korzyści polityczne, kulturowe i gospodarcze, będzie zależeć też od tego jak silna będzie i jaką rolę na międzynarodowej arenie zajmie Unia Europejska. Tak więc, trzeba będzie czasem powściągnąć nasze krótkoterminowe a nie szczególnie ważne interesy narodowe tam, gdzie w grę wchodzą ważne interesy całej społeczności europejskiej. Nasza obecność w Unii Europejskiej to też zapora przeciwko nie tylko możliwym, bo dziś wyraźnie obserwowanym wynaturzeniom naszego życia gospodarczego czy państwowego. A więc, więcej Polski w Europie, ale także więcej Europy w Polsce.

Państwo nasze to dobro wszystkich obywateli. Winno być sprawne i przyjazne obywatelom. Oznacza to, że państwo winno wkraczać tylko tam, gdzie jego interwencja jest konieczna ze względu na skalę lub wagę sprawy, tam gdzie tylko rząd i jego administracja może zmierzyć się z danym problemem. Nie zgodzimy się na pełzającą decentralizację państwa. Wielką wagę przywiązujemy do rozwoju samorządów i powiększania ich kompetencji, a także środków jakie mają do dyspozycji. Oznacza to też potrzebę wspierania rozmaitych instytucji społeczeństwa obywatelskiego w postaci organizacji pozarządowych czy inicjatyw obywatelskich. Oznacza to również, że nie można ograniczać indywidualnej gospodarczej aktywności obywateli doceniając rolę prywatnej własności dla rozwoju i dynamizowania gospodarki krajowej.

W ciągu ostatnich 27 lat Polska przeszła niezwykłą transformację nie tylko ustrojową, ale także gospodarczą. Ogromne i budzące powszechne uznanie sukcesy gospodarcze nie oznaczają jednakże, że wielu Polaków nie doświadczyło w zadowalającym stopniu dobrodziejstw tego okresu. Mając tego świadomość chcemy budować Polskę jako kraj o społecznej gospodarce rynkowej. Oznacza to troskę państwa zarówno o stabilny i zrównoważony rozwój gospodarki w systemie kapitalistycznym z ochroną konsumenta, wiarygodności banków i zagwarantowaniem swobody konkurencji,  jak też troskę o prawa pracownicze, opiekę nad najsłabszymi i wykluczonymi, bądź osobami, które z rozmaitych powodów, nie w wyniku własnych zaniedbań czy zaniechań, znalazły się w trudnej sytuacji życiowej. Mamy jednak świadomość, że niwelowanie rozwarstwienia społecznego i walka z biedą drogą centralnie organizowanych działań redystrybucyjnych nie zawsze prowadzi do dobrych skutków. Często znacznie skuteczniejsze są w tej dziedzinie działania samorządów czy organizacji pozarządowych, a przede wszystkim „dostarczanie ludziom wędki a nie ryby”. Jednak rolą państwa pozostanie dbałość o to, by niwelować różnice w rozwoju, widoczne pomiędzy poszczególnymi regionami naszego kraju. Jednym z innych ważnych społecznie zadań będzie podjęcie dalszych działań zmierzających do zwiększenia dzietności polskich rodzin i odwrócenia negatywnych trendów demograficznych.

Zasadniczym zadaniem państwa jest zapewnienie obywatelom bezpieczeństwa, ochrona niezawisłości, całości terytorialnej i możliwości rozwoju gospodarczego i kulturowego Polski, a także ochrona naszego dziedzictwa narodowego. Na straży naszego bezpieczeństwa stoją polskie Siły Zbrojne. Jak w każdym demokratycznym państwie muszą one być pod pełną kontrolą demokratycznie wybranych cywilnych władz państwa, zachować pełną światopoglądową neutralność, jak też pełną neutralność polityczną. Jakakolwiek próba politycznej indoktrynacji, bądź też użycia wojska do partyjno-politycznych działań jest całkowicie niedopuszczalna.

Fundamentem naszego bezpieczeństwa, obok własnego potencjału wojskowego, który należy odpowiednio umacniać,  jest nasza obecność w Sojuszu Północno-Atlantyckim (NATO), a także w Unii Europejskiej.

Chcemy żyć w kraju w którym obywatele są dumni z bogatej, ale różnorodnej kultury narodowej, kraju który nie zamyka się na odmienność i wyzutym z nienawiści do innych ras, narodów i kultur. Bogata i wspaniała historia naszego kraju jest również uzasadnionym powodem do dumy. Nie oznacza to jednak, że z naszej narodowej pamięci należy wykluczyć mniej chwalebne okresy i wydarzenia. W szczególności manipulowanie przekazem historycznym nie może być używane do międzypartyjnej walki politycznej i nie może rzutować na nasze relacje z sąsiednimi narodami, szczególnie jeśli sami od nich oczekujemy rzetelnych rozliczeń z ich własnej przeszłości.

Nie można myśleć o rozwoju naszego kraju bez przyznania wysokiego priorytetu takim dziedzinom jak edukacja, nauka i kultura. System szkolny zreformowany gruntownie za czasów rządów koalicji AWS i Unii Wolności okrzepł, a poziom edukacji według międzynarodowych ocen był wysoki. Podejmowanie  reform  w tej dziedzinie winno być przeprowadzane z należyta rozwagą i po rozlicznych szerokich konsultacjach społecznych. Szkolnictwo wyższe i nauka wymagają zdecydowanych działań, aby polskie wyższe uczelnie nie znajdowały się na żenująco dalekich pozycjach w rankingach międzynarodowych, a polska gospodarka zaczęła być w zdecydowanie większym stopniu zasilana w nowoczesne polskie technologie i wynalazki.

Wizytówką naszego kraju winna w większym niż dziś stopniu stać się polska kultura. Aby tak się stało, nie może ona być tworzona pod doraźne potrzeby polityczne i ideowe. Mecenat państwa, który należałoby znacznie powiększyć w przyszłości, nie może jednak skutkować próbami ograniczania autonomii  twórców kultury.

Tak więc – nasz cel to silna, stabilna i europejska Polska, z której będziemy mogli być jeszcze bardziej dumni, Polska – kraj świadomych swych praw i obowiązków aktywnych obywateli, Polska – wielki, ceniony, a nawet w wielu wypadkach niezbędny partner polityczny i gospodarczy, kraj otwarty na świat i dający światu cenione twory swojej nauki i kultury, kraj cywilizacyjnego i gospodarczego sukcesu.